The Truth on Khunnamob :: เรื่องจริงที่ Babatov ทราบเกี่ยวกับคุณน้ำอบ

ศึก 3 ปี


ก่อนอื่นต้องชี้แจงให้ทราบว่า สงคราม 3 ปี ที่เกี่ยวกับอาจารย์คุณหญิงนั้นมีสองเรื่อง เรื่องแรกคือหม่อมชุลี และเรื่องที่สองคือน้ำอบ ถ้าจะพูดว่าพอเรื่องแรกจบ แล้วขยายไปสู่เรื่องที่สองก็น่าจะถูก

ใช่.....ถูก...... แต่ถูกไม่หมด

คุณหญิงเองเชื่อว่าไฟสงครามแรกมอดไปแล้ว ตามที่ท่านสรุปใน เรื่องของน้ำอบ ว่า


 
นี่ก็คือตอนจบลงอย่างสงบ   ของเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับคุณวิวันดา pinkandgrey และหม่อมชุลี    
                    --เทาชมพู--

ดังนั้น คุณหญิงจึงคลำเป้าไปที่สาเหตุอื่น มองว่าน่าจะเป็นฝีมือศัตรูเก่าในเรือนไทย คุณหญิงน่าจะรู้ว่าเรื่องร้าวฉานกับท่านที่เรือนไทยนั้นเป็นเรื่องล้อเล่นตั้งแต่ยังไม่ทราบว่าท่านคือใคร เป็นประเด็นเล็กมากๆ เล็กเสียจนไม่น่าเชื่อว่าคนเราที่มีมิตรภาพต่อกัน เขียนอีเมล์ถึงกันนับฉบับไม่ถ้วน จะมาแตกคอด้วยเรื่องเล็กน้อยราวกับว่าเป็นเรื่องราวทะเลาะกันของเด็กชั้นประถม ยังไงยังงั้น

แล้วคนที่ยุยงคุณหญิงให้นึกถึงศัตรูเก่าที่เรือนไทยล่ะ เป็นใคร....จะเป็นใครไปมิได้ นอกจากตาแก่สามานย์ที่เป็นต้นเหตุของ The Fall of Reurnthai คลิกเพื่อ ดูการหาเรื่อง หรือ ดูตัวอย่างการใช้ภาษา



จากการสนทนากับอาจารย์มานานพอควร ข้าฯ รู้ว่าไฟสงครามที่อาจารย์คิดว่ามอดไปแล้วนั้น ยังไม่ดับดอก เพียงแค่กรุ่นอยู่ รอวันเชื้อประทุเมื่อลมโหมเท่านั้น และเมื่อเรือนไทยแตก ไฟกองแรกลุกลามต่อเชื้อให้เป็นไฟกองที่สอง คุณหม่อมที่สนิทชิดเชื้อกับน้ำอบยืมปากเธอปฏิบัติการแทน ด่าหนึ่ง เหมือน ได้สอง ไงล่ะ


ครั้นเมื่อโมนิคเปิดฉากโจมตีน้ำอบ  บบต ไม่เคยติดตามเรื่องเลย จนกระทั่งเดือนสิงหาคม 2550 เพื่อนพันทิปตาลีตาลานส่ง fwd เมล์อันหนึ่งมาให้ เพื่อนเล่าว่ามีคนคนหนึ่งส่งเมล์มาทักทาย เธอผู้นั้นบอกว่าติดตามความเคลื่อนไหวของเพื่อนมาตั้งแต่ศึกเรือนไทยแล้ว พอมาทักทายเช่นนี้ เลยตกใจกลัวว่าเป็น spy มาจากเรือนไทย ไม่กล้าตอบเมล์ แต่ส่งมาให้ บบต ตอบแทน


ข้าฯ ระแวงเธอผู้นั้น เธอก็ระแวง บบต ในที่สุดอีกสองเดือนต่อมา บบต พึ่งรู้ว่า net pal คนใหม่คือเพื่อนของน้ำอบคนหนึ่ง แต่ไม่ได้คุยกับน้ำอบมานานแล้วเพราะรำคาญที่น้ำอบพูดมากเกินไปจนตกหลุมโมนิคที่ขุดล่อไว้ พอน้ำอบพูดมาก เปิดช่องให้โมนิคดึงน้ำอบไปด่า 

บบต ซักว่าเรื่องราวของน้ำอบและฝ่ายตรงข้ามเป็นยังไงมายังไงกัน ที่ถามเพราะไม่ได้อ่านเว็บน้ำอบเลย บบต ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า คำว่า "ผู้ใหญ่ในจามจุรั" มีนัยสำคัญอย่างไร พึ่งมารู้ตอนที่คุณหญิงเล่าไว้ในกระทู้เรื่องของน้ำอบเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2551 นี้เอง ถ้าหากทราบความสำคัญของ "ผู้ใหญ่จามจุรี" แล้วละก็  เป็นได้ว่า ข้าฯ จะต่อสายตรงถึงน้ำอบ หรือไม่ก็จู่โจมถึงเคหะสถาน ง้างปากเธอให้พูดออกมาให้ได้

ข้าฯ รำคาญศึกสองบอร์ดมาก ถึงวันที่ 14 พ.ย.2550 ประมาณเกือบเที่ยงที่เข้าสู่วันที่ 15 ข้าฯ ขับรถกว่า 50 กิโลเมตร เข้าไปที่คอนโดของท่านนิกกี้ชาร์ลเพื่อตามเอกสารสำคัญฉบับหนึ่ง โทรไปหลายครั้งไม่มีผู้รับสาย จึงพบร่างของท่านที่สิ้นกรรมแล้ว

ด้วยความระเหี่ยใจและเหน็ดเหนื่อยมาก บบต ไม่มีแรงจะทำการใด ยังช็อคกับการจากไปกระทันหันของท่านพี่อาวุโสท่านนี้ไม่หาย และแล้ววันที่ 16 พ.ย. 2550 โมนิคและคุณหญิงออกมาโพสต์โชว์ไอพี

เมื่อรู้ว่า มน คือคนเดียวกับ ววด  วินาทีนั้น ข้าฯ ฉุนกึ๊กขึ้นมาที่บุคคลสองเส้า คือคุณหญิงและวิวันดารู้จักกันดี แต่แปลกใจที่คุณหญิงไม่แสดงเจตนาอย่างจริงใจในการแก้ปัญหา คุณหญิงควรจะหยุดปากโมนิค เพราะหากโมนิคไม่หยุดด่า คุณหญิงจะเป็นผู้รับกรรมอย่างหนีไม่พ้นเพราะน้ำอบจะต้องด่า "เทาชมพู" หนักขึ้น








สำหรับโมนิคหรือวิวัดา น่าจะรู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร ตนเองเป็นนักเขียนประจำนิตยสาร "หญิงไทย" เป็นบุคคลสาธารณะ น่าจะคิดแก้ปัญหาเรื่องน้ำอบอย่างที่ผู้ใหญ่พึงคิด จะว่าไป เธอน่าจะตระหนักในประเด็นบุคคลสาธารณะดี ถึงไม่กล้าใช้ลอกอิน "วิวันดา" เข้ามาวิวาทด้วย ต้องแปลงร่างเป็น "โมนิค" เพื่อให้ใช้ภาษาตลาดได้อย่างไม่เคอะเขิน

ถ้าบรรณาธิการ "หญิงไทย" ทราบว่าคอลัมนิสต์ของท่านซึ่งเป็น public figure ใช้ภาษาหยาบกร้านในที่สาธารณะเช่นที่  "โมนิคหรือวิวันดา" กระทำ ท่าน บก. จะรู้สึกอย่างไร?



ยิ่งเมื่อเพื่อนน้ำอบส่งเมล์ของเพื่อนอีกคนหนึ่งที่แกล้งทำตีสนิทกับโมนิคมาให้ บบต ดู ให้เห็นความพยายามของโมนิคที่จะล่าตัวตนของน้ำอบมาให้คุณหญิงดำเนินคดี ข้าฯ รู้สึก sick  ว่าเกิดอะไรขึ้นกับสามัญสำนึกของพวกผู้ใหญ่ และเมื่อพิพัฒน์ว่า บบต เคยส่งอีเมล์ถึงโมนิค ข้าฯ ไม่ตอบโต้มาก รู้แต่ว่านิสัยของ ม น ข้าฯ พึงหลีกห่าง ไม่ใช่กลัว แต่ว่ารังเกียจ






























เหล่านี้คือสิ่งที่ข้าฯ  ทนเห็นให้บานปลายต่อไปไม่ได้ จึงต้องก้าวเข้ามาหย่าศึกในเว็บน้ำอบตอนปลายเดือน พ.ย. 2550  แล้วอาจารย์คุณหญิงยังมาถามอีกว่า บบต เขาไปที่เวบน้ำอบทำไม ก็เข้าไป "หย่าศึก" นะซี


อาจารย์กลับแปลเจตนาการเข้ามาห้ามทัพของ บบต ว่าอาจแอบชักใยน้ำอบ



"น้ำอบ ไม่ได้แสดงความสงสัยสักนิดเดียวว่าบาบาตอฟเป็นคนแปลกหน้ามาจากไหน หรือทำไมมาเปลี่ยนประเด็นว่า โมนิคไม่ใช่เทาชมพู  แต่เป็นคนอื่น ทั้งๆไม่รู้จักกันมาก่อน 

แต่พอพูดปุ๊บ น้ำอบก็เชื่อปั๊บ ขอบคุณอย่างอ่อนหวาน 
ว่าน้อมรับฟังทุกประการ ทั้งๆก่อนหน้านี้
คุณโมนิคและสมาชิกพันทิปอีกหลายคน บอกกันว่า ไม่ใช่ เป็นคนละคน
ขนาดคุณโมนิคต้องมาโพส IP ยืนยันว่าอยู่กันคนละทวีป  ก็ยังอุตส่าห์มีทฤษฎี "ปลอม IP" 
"หรือโพสมาจากออสเตรเลีย"  กันให้วุ่น   คนไหนเป็นคนพูดก็คงนึกออก เรียกว่าไม่เชื้อ ไม่เชื่อ  ยังไงก็ไม่เชื่อ
แต่บาบาตอฟพูดหนเดียว  นอกจากน้ำอบเชื่อสนิท บรรดาคนในเว็บก็พร้อมใจกันเชื่ออย่างพร้อมเพรียง เป็นเสียงเดียว แปลกจริงๆ เลือกเชื่อคนแปลกหน้า ที่ไม่รู้จัก ไม่เคยพูดจากับเจ้าของเว็บมาก่อน"
                               --เทาชมพู--



ข้าฯ ไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร แต่ขอคัดเมล์ จากท่านผู้อ่านที่คอมเมนต์มา

1. I could not really say that babatov had been involved because he appeared on KNO's board all of a sudden. I had never heard his name before but was quite intrigued by his blunt and assertive style. He sounded to me like a person with authority, seniority, and knowledge about the issue. It seemed to me he could not stand nonsense; he acted like a person who had been watching 2 children quarrelling for some time, and wanted the nonsense to stop.

ถูกแล้ว ข้าฯ รำคาญ เหมือนเด็กสองคนทะเลาะกันจริงๆ

2. He was the most unique person on board. But, as my search showed, he's a well known member on Pantip. Nevertheless, it's hard for ordinary people to believe that he had not had anything to do with KNO. Most people are small and mean, and cannot take a heroic figure. (Those who are not mean, prefer not to get involved.) I personally watched him with interest and suspicion, not understanding his real intention yet admiring his style. In short, I could not really place him in any category: he's not an ordinary man.


โหๆๆๆ ให้เกียรติกันขนาดนี้
ถูกอีกที่ บบต ไม่เคยยุ่งเรื่องนี้ แต่รู้เบื้องลึกเบื้องหลังของเรื่องหม่อมชุลี ที่เป็นผู้ใหญ่จามจุรีตัวจริง มีหลังไมค์วันที่ 26 กพ 2551 ที่จะเป็นกุญแจไขปริศนา ให้ผู้เสียหายได้เห็นอาการที่ "จำเลยร้อนตัว"



3. I knew that he's also from Chula. It occurred in my thought that he might know something about pooyai jamjuree. Could he himself be pooyai jamjuree? I even thought of that possibility.

บบต เคยเป็นนิสิตจุฬาแปบเดียว วิญญาความเป็นจุฬาฯ เหือดหาย



4. When I read ky's writing in her kratoo on KNO, stating that he had told her that he had not known KNO, nor had any contacts with KNO by any means, I then thought that was not possible. He must have known KNO, that's my impression.

So you see, it's a mix of feelings. That's why you need to explain to readers about yourself and about what you have known during this 3-year war.


มิน่า อาจารย์ถึงสงสัยเมื่อตอบท่านไปว่า ไม่รู้จักน้ำอบ บบต ซักถามเรื่องราวของน้ำอบ จากคนที่รู้จักน้ำอบดี




Free Web Hosting
Currently person(s) on line.